Zmiany w przepisach podatkowych – Polski Ład 2.0

12 maja 2022 roku sejm przyjął projekt nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Projekt ten zakłada obniżenie z 17 proc. do 12 proc. stawki PIT obowiązującej w pierwszym przedziale skali podatkowej i likwidację nowej preferencji podatkowej, czyli ulgi dla klasy średniej. Zmianie ulec mają również zasady stosowania kwoty wolnej od podatku (czyli 1/12 kwoty zmniejszającej podatek). Znowelizowane przepisy uchylają ponadto mechanizm przedłużenia poboru i wpłaty zaliczek na podatek dochodowy w trakcie 2022 roku.

Nowa niższa stawka podatku ma zrekompensować uchylaną tzw. ulgę dla klasy średniej.

Znowelizowane przepisy przewidują dla podatników, dla których uchylenie jej mogłoby nie być korzystnym rozwiązaniem, uprawnienie do pomniejszenia zobowiązania podatkowego o wysokość ubytku, spowodowanego zmianą regulacji podatkowych.

Zmiany przewidziane w nowelizowanej ustawie dotyczą również stosowania kwoty wolnej od podatku. Wysokość kwoty wolnej będzie utrzymana na poziomie 30 000 zł, co oznacza nową kwotę zmniejszającą podatek. Jej wysokość wyniesie 3600 zł (30 000 x 12%), a kwota zmniejszająca miesięczne zaliczki na podatek wyniesie w związku z tym 300 zł.

Zmiany obejmą ponadto składkę zdrowotną dla przedsiębiorców rozliczających się na podstawie podatku liniowego, ryczałtu i karty podatkowej. Dzięki proponowanym zmianom przedsiębiorcy ci będą mogli pomniejszać podstawę opodatkowania o zapłacone składki zdrowotne do określonego limitu.

Nowelizacja przepisów podatkowych ma uprościć rozliczanie kwoty wolnej dla osób osiągających dochody z kilku źródeł. Będą one mogły upoważnić nawet 3 płatników (pracodawców, zleceniodawców, ZUS) do stosowania kwoty zmniejszającej podatek, przy czym oświadczenie o stosowanie pomniejszenia będą mogli złożyć, jeżeli:

  • łączna kwota pomniejszenia stosowana przez wszystkich płatników w tym miesiącu nie przekracza kwoty stanowiącej 1/12 kwoty zmniejszającej podatek oraz
  • w roku podatkowym podatnik za pośrednictwem płatnika nie skorzystał w pełnej wysokości z pomniejszenia kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, w tym również, gdy złożył wniosek o niepobieranie zaliczek w danym roku podatkowym, o którym mowa w dodawanym art. 31c.

Proponowane rozwiązanie umożliwi podatnikowi podział 1/12 kwoty zmniejszającej podatek maksymalnie na trzy kwoty i upoważnienie w związku z tym do jej stosowania maksymalnie trzech płatników. Oznacza to w praktyce, że podatnik będzie mógł wskazać w składanym płatnikowi oświadczeniu w tej sprawie, że ten płatnik jest uprawniony do pomniejszenia zaliczki o kwotę stanowiącą:

  • 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (po zmianie o 300 zł),
  • 1/24 kwoty zmniejszającej podatek (po zmianie o 150 zł),
  • 1/36 kwoty zmniejszającej podatek (po zmianie o 100 zł).

Ponadto znowelizowane przepisy umożliwią stosowanie przez wszystkich płatników 1/12 kwoty zmniejszającej podatek po otrzymaniu przez nich stosownego oświadczenia od podatnika. W praktyce oznacza to, że kwotę tę będą mogli stosować również zleceniodawcy i pozostali płatnicy wypłacający świadczenia z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 ustawy PIT oraz płatnicy pobierający zaliczki od dochodów z praw majątkowych. Zmiana ta ma wejść w życie 1 stycznia 2023 roku.

Projektowana ustawa daje podatnikom prawo do złożenia do płatnika wniosku o niepobieranie w danym roku podatkowym zaliczek, o których mowa w art. 31, art. 33–35 i art. 41 ust. 1 ustawy PIT. Rozwiązanie to jest kierowane do tych podatników podatku dochodowego, którzy przewidują, że uzyskane przez nich dochody podlegające opodatkowaniu na skali podatkowej nie przekroczą w roku podatkowym kwoty 30 000 zł (czyli kwoty wolnej od podatku).

Nowelizacja ustawy PIT rozszerza zakres zwolnień przedmiotowych, dotyczących określonych w art. 21 ust. 1 pkt 148 i pkt 152–154 źródeł przychodów do kwoty przychodów wynoszącej 85 528 zł w skali roku podatkowego, o nowy rodzaj przychodów, tj. o zasiłki macierzyńskie.

Ministerstwo Finansów planuje, że zmiany mają wejść w życie 1 lipca 2022 roku i mają mieć zastosowanie – przy rozliczeniu podatkowym za 2022 r. – do dochodów z całego bieżącego roku.

Zmiany w Kodeksie pracy – praca zdalna

Rząd przyjął projekt nowelizacji Kodeksu pracy dotyczący pracy zdalnej. Wprowadza on pojęcia pracy zdalnej w formie hybrydowej oraz całkowitej pracy zdalnej. Znowelizowane przepisy mają zastąpić regulacje dotyczące telepracy.

Dotychczasowe przepisy dotyczące pracy zdalnej wprowadziła tzw. tarcza antykryzysowa. Umożliwiają one pracodawcy polecenie pracownikom pracy zdalnej przez okres obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19 oraz przez okres 3 miesięcy po ich odwołaniu. Ograniczenie to spowodowało konieczność zapisania w Kodeksie pracy regulacji dotyczących pracy zdalnej.

Wprowadzenie przepisów dotyczących pracy zdalnej umożliwi pracodawcom i pracownikom korzystanie z pracy zdalnej na stałe. Jednocześnie nowelizacja przepisów zapewni odpowiednie gwarancje bezpieczeństwa i ochrony pracownika wykonującego pracę zdalną.

Do Kodeksu pracy wprowadzona zostanie definicja pracy zdalnej, zgodnie z którą będzie to wykonywanie pracy całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość.

Wykonywanie pracy zdalnej, tak jak obecnie wykonywanie telepracy, będzie wymagało co do zasady uzgodnienia między stronami stosunku pracy.

Zakładany projekt ustawy wprowadza następujące regulacje:

  • wprowadzenie definicji pracy zdalnej;
  • przyjęcie, że praca zdalna będzie mogła być uzgodniona przy zawieraniu umowy o pracę albo już w trakcie zatrudnienia (w tym drugim przypadku do zmiany umowy o pracę – w zakresie miejsca wykonywania pracy – nie będzie wymagana forma pisemna);
  • umożliwienie polecenia przez pracodawcę w szczególnych przypadkach wykonywania pracy zdalnej przez pracownika, przy zastrzeżeniu uprzedniego oświadczenia przez pracownika o posiadaniu warunków lokalowych i technicznych do wykonywania pracy w tej formie;
  • uregulowanie obowiązku określania zasad wykonywania pracy zdalnej w:
    • porozumieniu zawieranym między pracodawcą i zakładową organizacją związkową (zakładowymi organizacjami zawodowymi),
    • regulaminie ustalonym przez pracodawcę – jeżeli nie dojdzie do zawarcia porozumienia z zakładową organizacją związkową (zakładowymi organizacjami zawodowymi) oraz w przypadku, gdy u pracodawcy nie działa żadna zakładowa organizacja związkowa (w tym przypadku regulamin byłby ustalany po konsultacji z przedstawicielami pracowników);
  • umożliwienie wykonywania pracy zdalnej na wniosek pracownika także w przypadku, gdy nie zostało zawarte porozumienie albo regulamin, o których mowa w poprzednim punkcie, określające zasady wykonywania pracy zdalnej;
  • uregulowanie obowiązków pracodawcy wobec pracownika wykonującego pracę zdalną (m.in. dostarczenie pracownikowi materiałów i narzędzi pracy niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej, pokrycia kosztów związanych z pracą zdalną) oraz przyznanie stronom uprawnienia do zawarcia porozumienia w zakresie wykorzystywania przez pracownika prywatnych narzędzi pracy i materiałów w pracy zdalnej;
  • unormowanie prawa kontroli pracownika przez pracodawcę w miejscu wykonywania pracy zdalnej;
  • ustanowienie zakazu dyskryminacji pracownika wykonującego pracę zdalną;
  • zagwarantowanie pracownikowi wykonującemu pracę zdalną prawa do przebywania na terenie zakładu pracy na zasadach przyjętych dla ogółu pracowników;
  • wprowadzenie szczególnych zasad w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy;
  • wyodrębnienie incydentalnej pracy zdalnej, do której z uwagi na jej szczególnych charakter, nie będą stosowane niektóre przepisy dotyczące pracy zdalnej;
  • umożliwienie pracownikowi przekazywania wszystkich wniosków, dla których przepisy Kodeksu pracy przewidują formę pisemną, w postaci papierowej lub elektronicznej.

Wejście w życie znowelizowanych przepisów w zakresie pracy zdalnej oraz służby pełnionej w formie zdalnej (a także przepisy przejściowe w tym zakresie) planowane jest dopiero z chwilą wyczerpania obecnej możliwości polecania przez pracodawców wykonywania przez pracowników pracy zdalnej na podstawie art. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 roku z uwagi na stan epidemii.

Wskaźnik waloryzacji świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2022 roku

Wskaźnik waloryzacji podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjmowanej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2022 roku wynosi 110,2%.

W związku z tym, że wskaźnik ten przekracza 100%, podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjmowana do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2022 roku podlega waloryzacji.

Dla użytkowników Softlab HR by Asseco

Istnieje możliwość ręcznego wprowadzenia współczynnika waloryzacji w słowniku Parametry – wprowadzanie wartości.

Kod parametru = WspWaloryzacji, wartość = 110,2, data obowiązywania od = 2022-07-01.

Dla użytkowników Safo HR by Asseco

W aplikacji, w: Kadry -> Inne -> Administrator -> Dane do zasiłków należy wpisać 110,2 w pozycji Współczynnik waloryzacji.

Podstawa prawna: Obwieszczenie Prezesa ZUS z 11 maja 2022 r. w sprawie wskaźnika waloryzacji podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego w III kwartale 2022 roku (M.P. z 18 maja 2022 roku poz. 480).

Wzrost wysokości diety z tytułu krajowej podróży służbowej

Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej przygotowało projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

Zostało ono opublikowane 11 maja na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji. Ma ono zastąpić obecnie obowiązujące rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 roku w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167).

Wysokość diety wynosi zgodnie z obowiązującymi przepisami 30 zł za dobę. Ma zostać podwyższona do 38 zł za dobę podróży.

W wyniku zmiany wysokości diety podwyższeniu ulegnie ryczałt:

  • na pokrycie kosztów dojazdu środkami komunikacji miejscowej obliczanego jako 20% diety, który wyniesie 7,60 zł (obecnie jest to 6 zł),
  • za nocleg stanowiącego 150% diety (gdy pracownikowi nie zapewniono bezpłatnego noclegu i który nie przedłożył rachunku), który wyniesie 57 zł (obecnie wynosi 45 zł).

Dodatkowo wzrośnie maksymalna wysokość zwrotu kosztów noclegu za jedną dobę hotelową do 760 zł (nie może być on wyższy niż dwudziestokrotność stawki diety, a odbywa się na podstawie rachunku).

Zmieniona stawka ma obowiązywać od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia niniejszego rozporządzenia w Dzienniku Ustaw.

Nowa metryka programu Płatnik

27 maja 2022 roku została wdrożona nowa metryka 244 dla wersji 10.02.002 programu Płatnik.  

Metryka będzie automatycznie pobierana podczas aktualizacji programu.

Autor

Szefowa zespołu w Wydziale Zapewnienia Jakości Systemów ERP w Dziale Produkcji Systemów ERP Asseco Business Solutions S.A.